Via magnetometrie wordt op een passieve wijze de sterkte van het aardmagnetisch veld gemeten. Kleine afwijkingen van dit aardmagnetisch veld zijn vaak indicatief voor menselijke activiteiten of voorwerpen die hun weerslag vinden in veranderingen van de magnetische sterkte van de bodem op een bepaalde plaats. De magnetische gevoeligheid van voorwerpen is nauw verbonden met de aanwezigheid van ijzer. Dit kan als ijzerhoudende minerale korrels in bodems aanwezig zijn, maar ook als vrij ijzer gecomplexeerd aan organisch materiaal of in vulkanisch stof. Verhit, verbrand of gebakken materiaal (bakstenen, vuurhaarden, ovens, concentraties keramiek) resulteert in een magnetische afwijking ten opzichte van de natuurlijke achtergrond, maar ook kleine uitgravingssporen opgevuld met materiaal met een hoger gehalte
Magnetometrie
aan organisch materiaal kunnen met deze techniek opgepikt worden. In principe worden met magnetometrie met een erg hoge gevoeligheid de magnetische afwijkingen van het aardmagnetisch veld opgemeten, wat voordelen biedt naar de detectie van subtiele ondergrondse fenomenen in een eerder onverstoorde omgeving.